Gen 34 | PesOV | STEP | پسدینه، دختر لیه، كهاو را براییعقوبزاییدهبود، برایدیدندخترانآنمُلكبیرونرفت.

Genesis 34

1 پسدینه، دختر لیه، كهاو را براییعقوبزاییدهبود، برایدیدندخترانآنمُلكبیرونرفت. 2 و چونشكیمبنحمور حِویكهرئیسآنزمینبود، او را بدید، اورابگرفتو با او همخوابشده، ویرا بیعصمتساخت. 3 و دلشبهدینه، دختر یعقوب، بستهشده، عاشقآندختر گشت، و سخناندلآویز بهآندختر گفت. 4 و شكیمبهپدر خود، حمور خطابكرده، گفت: «ایندختر را برایمنبهزنیبگیر.» 5 و یعقوبشنید كهدخترشدینهرا بیعصمتكردهاست. و چونپسرانشبا مواشیاو در صحرا بودند، یعقوبسكوتكرد تا ایشانبیایند.

6 و حمور، پدر شكیمنزد یعقوببیرونآمد تا بهویسخنگوید. 7 و چونپسرانیعقوباینرا شنیدند، از صحرا آمدند و غضبناكشده، خشمایشانبهشدتافروختهشد، زیرا كهبا دختر یعقوبهمخوابشده، قباحتیدر اسرائیلنمودهبود و اینعمل، ناكردنیبود.

8 پسحمور ایشانرا خطابكرده، گفت: «دلپسرمشكیمشیفتۀ دختر شماست؛ او را بهویبهزنیبدهید. 9 و با ما مصاهرتنموده، دخترانخود را بهما بدهید و دخترانما را برایخود بگیرید. 10 و با ما ساكنشوید و زمیناز آنشما باشد. در آنبمانید و تجارتكنید و در آنتصرفكنید.»

11 و شكیمبهپدر و برادرانآندختر گفت: «در نظر خود مرا منظور بدارید و آنچهبهمنبگویید، خواهمداد. 12 مِهر و پیشكشهر قدر زیادهاز منبخواهید، آنچهبگویید، خواهمداد فقط دختر را بهزنیبهمنبسپارید.»

13 اما پسرانیعقوبدر جوابشكیمو پدرشحمور بهمكر سخنگفتند زیرا خواهر ایشان، دینهرا بیعصمتكردهبود. 14 پسبدیشانگفتند: «اینكار را نمیتوانیمكرد كهخواهر خود را بهشخصینامختونبدهیم، چونكهاینبرایما ننگاست. 15 لكنبدینشرطبا شما همداستانمیشویماگر چونما بشوید، كههر ذكوریاز شما مختونگردد. 16 آنگاهدخترانخود را بهشما دهیمو دخترانشما را برایخود گیریمو با شما ساكنشده، یكقومشویم. 17 اما اگر سخنما را اجابتنكنید و مختوننشوید، دختر خود را برداشته، از اینجا كوچخواهیمكرد.»

18 و سخنانایشانبنظر حمور و بنظر شكیمبنحمور پسند افتاد. 19 و آنجواندر كردناینكار تأخیر ننمود، زیرا كهشیفتۀ دختر یعقوببود، و او از همۀ اهلخانۀ پدرشگرامیتر بود. 20 پسحمور و پسرششكیمبهدروازۀ شهر خود آمده، مردمانشهر خود را خطابكرده، گفتند: 21 «اینمردمانبا ما صلاحاندیشهستند، پسدر اینزمینساكنبشوند، و در آنتجارتكنند. اینكزمیناز هر طرفبرایایشانوسیعاست؛ دخترانایشانرا بهزنیبگیریمو دخترانخود را بدیشانبدهیم. 22 فقط بدینشرط ایشانبا ما متفقخواهند شد تا با ما ساكنشده، یكقومشویمكههر ذكوریاز ما مختونشود، چنانكهایشانمختونند. 23 آیا مواشیایشانو اموالایشانو هر حیوانیكهدارند، از آنما نمیشود؟ فقط با ایشانهمداستانشویمتا با ما ساكنشوند.» 24 پسهمۀ كسانیكهبهدروازۀ شهر او درآمدند، بهسخنحمور و پسرششكیمرضا دادند، و هر ذكوریاز آنانیكهبهدروازۀ شهر او درآمدند، مختونشدند.

25 و در روز سومچوندردمند بودند، دو پسر یعقوب، شمعونو لاوی، برادراندینه، هر یكیشمشیر خود را گرفته،دلیرانهبر شهر آمدند و همۀ مردانرا كشتند.

26 و حمور و پسرششكیمرا بهدمشمشیر كشتند، و دینهرا از خانۀ شكیمبرداشته، بیرونآمدند. 27 و پسرانیعقوببر كشتگانآمده، شهر را غارتكردند، زیرا خواهر ایشانرا بیعصمتكردهبودند. 28 و گلهها و رمهها و الاغها و آنچهدر شهر و آنچهدر صحرا بود، گرفتند. 29 و تمامیاموالایشانو همۀ اطفالو زنانایشانرا بهاسیریبردند و آنچهدر خانهها بود تاراجكردند. 30 پسیعقوببهشمعونو لاویگفت: «مرا بهاضطرابانداختید، و مرا نزد سكنۀ اینزمین، یعنیكنعانیانو فِرِزّیانمكروهساختید، و مندر شمارهقلیلم، همانا بر منجمعشوند و مرا بزنند و منبا خانهامهلاكشوم.» 31 گفتند: «آیا او با خواهر ما مثلفاحشهعملكند؟»